Lotus jest firmą, która osiągnęła w okresie powojennym najwięcej po Ferrari sukcesów w wyścigach GP. Samochody Lotus zawsze odznaczały się doskonałymi i nowatorskimi rozwiązaniami konstrukcyjnymi. Człowiekiem, z którym zawsze utożsamia się firma Lotus, jest Colin Chapman - właściciel, menażer i główny konstruktor. Z wykształcenia inżynier, w latach 1950-57 kierowca wyścigowy, bezpośrednio po studiach zajął się przygotowywaniem samochodów wyczynowych i w 1948 zmodyfikowany Austin 7 otrzymał poraz pierwszy nazwę Lotus Mk 1. Od tego czasu niewielki z początku warsztat rozwijał się z coraz większym rozmachem, aby w końcu przerodzić się w wytwórnię samochodów wyścigowych. Okres 1949-55 to produkcja małych samochodów wyścigowych i sportowych, napędzanych silnikami o pojemnościach od 750 do 1500 cm2. W 1957 powstaje model Mk 12, który odnosi sukces w wyścigach F 2, a wlatach 1958-59 wyposażony w silnik Coventry Climax startuje poraz pierwszy w historii formuły w wyścigach GP. W tym samym roku Lotus podejmuje produkcję seryjną pierwszego użytkowego samochodu GT: jest to popularny Lotus Elite. Do 1959 samochody wyścigowe Lotus konstruowane były wedłóg klasycznych wzorców: silnik z przodu, napęd na tylne koła. Chapman jako jeden z pierwszych dostrzegł możliwości tkwiące w zastosowanym przez Coopera silniku położonym centralnie i nowy model Mk 18 zbudowany został zgodnie z tą zasadą. Na sukcesy nie trzeba było długo czekać. Już w 1960 Moss zwycięża w GP Monaco i GP USA. Zwycięstwa te rozpoczynają serię triumfów jakich nie odniosła w wyścigach GP żadna inna firma. W latach 1961-62 modele Mk21 i 24 wygrywają trzy dalsze wyścigi GP. 
 

Lotus Mk 25

W 1962 Chapman wystawia pierwszą ze swoich przełomowych konstrukcji - model Mk25, w którym tradycyjna rama rutowa zastąpiona zostaje lżejszą i sztywniejszą konstrukcją kadłubową z nitowanych blach aluminiowych. Rozwiązanie to staje się wkrótce powszechnym w większości samochodów wyścigowych, a Lotus Mk25 z silnikiem Climax V8 prowadzonym przez Clarka wygrywa w okresie 1962-65 aż 12 wyścigów GP. Rozwinięciem modelu 25 były kolejne 33 i 43, na których Clark wygrywa kolejne 7 wyścigów. 

Lotus Mk 49

W połowie sezonu 1967 na tory wkracza skonstruowany przez Maurice Phillipe'a model Mk 49, w którym silnik (Cosworth DFV) spełnia rolę części nośnej, będąc z jednej strony przytwierdzony do kadłuba, z drugiej stanowiący punkt zamocowania elementów tylnego zawieszenia. Takie rozwiązanie znacznie obniżyło ciężar samochodu i przez kolejne sezony, aż do 1970, Lotus 49 ma niewielu równych sobie konkurentów, czego dowodem jest dalszych 12 zwycięstw Clarka i Hilla. 

Lotus Mk 72

Wreszcie era najnowsza - zapoczątkowana w 1970 kolejna nowatorską konstrukcją Phillipe'a, modelem Mk72 o dwuch chłodnicach wody umieszczonych symetrycznie po bokach pojazdu i zawieszenie na drążkach skrętnych. Samochud ten przez 4 kolejne lata królaował na wszystkich torach i jemu właśnie przypadło wywalczone przez Emersona Fittipaldi jubileuszowe, 50 zwycięstwo uzyskane w GP Hiszpanii w 1973. W okresie 1962-72 kierowcy Lotusa aż pięciokrotnie zdobywali mistrzostwo świata: Clark w 1963 i 1965, G.Hill w 1968, J.Rindt w 1970 i Fittipaldi w 1972.
 

Na podstawie:
Jan A. Litwin
Współczesny Sport Samochodowy
wydawnictwa WKŁ 1976  

UXI